რამდენიმე მარტივი გზა საკლასო ოთახში სიჩუმისა და ყურადღების შესანარჩუნებლად

       

    ხშირად, მასწავლებლისთვის „კლასის დაჭერის“ უნარი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე საგნის ცოდნა. სიჩუმის შენარჩუნება მნიშვნელოვანია, მაგრამ ყველა პედაგოგმა იცის, რომ ამას ყვირილითა და ნიშნის დაკლებით ვერ მიაღწევს. გთავაზობთ  მარტივ ხრიკებს, რომლებიც კლასში სიწყნარის შენარჩუნებაში დაგეხმარებათ:

·         ესაუბრეთ მოსწავლეებს – არ აქვს მნიშვნელობა რომელი კლასის

მოსწავლეებთან ხართ. აუხსენით მათ, თუ რატომ გჭირდებათ მათი ყურადღება. ესაუბრეთ დაკარგულ დროზე, გამორჩენილ ინფორმაციაზე.

·         „ერთი ტაში, ორი ტაშის” მეთოდი – თქვენ უკრავთ ტაშს (თითქმის უხმოდ),

ვინც გისმენთ ის უკრავს ორჯერ და ეს გრძელდება მანამ, სანამ ყველა მოსწავლე არ შეწყვეტს საუბარს და ტაშს არ დაუკრავს. საბოლოოდ, მოსწავლეების გაჩუმების ეს სახალისო გზა აპლოდისმენტებში გადაიზრდება.

·         გამოიყენეთ წამზომი – თუ მოსწავლეები რაიმე პროექტზე მუშაობენ, რაც

ხმაურს იწვევს, მიეცით მათ რამდენიმე წამი გაკვეთილზე „დასაბრუნებლად“. დააყენეთ წამზომი და უთხარით, რომ როცა საათის ისარი კონკრეტულ ნიშნულამდე მიაღწევს, კლასში სრული სიჩუმე უნდა იყოს.

·         დანიშნულების ადგილი – ამოირჩიეთ კონკრეტული ადგილი და როცა იქ

დადგებით, მოსწავლეებმა უნდა იცოდნენ, რომ ამით გაჩუმებისკენ მოუწოდებთ. ასწიეთ ხელი, ან გაშალეთ თითები კონკრეტულ ვადაში და როცა ყველა თითი გაიშლება, კლასში სიწყნარე უნდა იყოს.

·         დაითვალეთ უკუთვლით  – ხმამაღლა დაითვალეთ 5-დან ქვემოთ

არათანაბარი სიჩქარით და დააკვირდით მოსწავლეების რეაქციას.

·         პერსონალური მადლობა – ინდივიდუალურად მიდით ბავშვებთან, რომლებიც

უკვე ჩუმად არიან და მადლობა გადაუხადეთ ამისთვის. ეს ჯილდო სტიმული იქნება დანარჩენებისთვისაც.

·         გამოიყენეთ შუქნიშანი – მწვანეზე საუბარი შეუძლიათ, ყვითელი

გაჩუმებისკენ მოუწოდებს და როცა წითელი ფერი აინთება, კლასში სრული სიჩუმე უნდა იყოს.

·         ააყენეთ ფეხზე – თუ მოსწავლეები ენერგიას ვერ ხარჯავენ, დააყენეთ ფეხზე,

გააკეთებინეთ რაიმე სავარჯიშოები და შემდეგ დაიწყეთ.

·         სიახლოვე – დადექით მოსაუბრესთან ახლოს, შეეხეთ, უყურეთ საუბრისას…

·       

·         შეეწინააღმდეგეთ თქვენს ემოიციებს – არ დაანახოთ მოსწავლეებს თქვენი

აღელვება. აგრძნობინეთ უკმაყოფილება, მაგრამ არა თქვენი ნერვიულობა.

სასარგებლო რჩევები პირველკლასელი ბავშვების მშობლებს

       პირველი კლასის დაწყება ერთგვარი კრიზისი და  სტრესია  ბავშვისთვის. 

ეს არის ნორმალური ადამიანის რეაქცია  ცვლილებებზე. იმისთვის, რომ კრიზისი

არ  გადაიქცეს  ნევროზად, თქვენ  უნდა  დაეხმაროთ  თქვენს  შვილს  ახალ

რეალობასთან  ადაპტაციაში.

       პირველ კლასში მისვლისას ბავშვს ეცვლება დღის რეჟიმი, უნდა გაიცნოს ახალი ბავშვები, შეეგუოს  მასწავლებელს. მნიშვნელოვანია, რომ  მშობლებმა  დროულად  შეამჩნიონ  განიცდის  თუ  არა  ბავშვი  სირთულეებს  და  შეეცადოს  მისთვის  მხარდაჭერის  გაწევას. 
      მშობელმა  უნდა  იცოდეს, რომ  პირველკლასელი  ვერ  გააკეთებს  საშინაო  დავალებას  დამოუკიდებლად, ის  არ  არის  მზად  ამისთვის.  მეცადინეობისას  მშობელი  უნდა

 დაეხმაროს  ბავშვს,  აუხსნას  დავალების  არსი  და პასუხის  გასაცემად  საკმარისი  დრო  მისცეს.  სწორედ   ასე  ისწავლის  პირველკლასელი  დამოუკიდებლად  მეცადინეობას. როცა  შეამჩნევს  მშობელი,  რომ  შვილი  უკვე  ახერხებს  ამა  თუ  იმ  დავალების  შესრულებას,  ამ  შემთხვევაში,  მეტი  დამოუკიდებლობა  უნდა  მისცეს  და  ნაკლებად  ჩაერიოს  მეცადინეობის  პროცესში.

        დაწყებითი  კლასის  მოსწავლის,  განსაკუთრებით  პირველკლასელის,

მშობელი  თვითონ  უნდა  იყოს  მზად,  რომ  შვილი  მიდის  სკოლაში  და

 მისთვის  დრო  გამონახოს.  ხანდახან  მშობელს  არ  აქვს  დრო, ან  არ

ჰყოფნის  მოთმინება,  ამიტომ  თავად  აკეთებს  დავალებას   და  საქმეს  უმარტივებს  

შვილს,  რაც  დათვური   სამსახურია.

გვახსოვდეს:

·         დავალების  შესრულება  ბავშვის   პასუხისმგებლობაა,  არ  შეიძლება  შვილის

მაგივრად მშობელმა შეასრულოს დავალება, მაგრამ დაწყებითი კლასის

ბავშვს, განსაკუთრებით  პირველკლასელს,  აუცილებლად  უნდა  დაეხმაროს  

მშობელი  მეცადინეობისას.

·         ბავშვს  შეცდომების  დაშვების  უფლება  უნდა  მივცეთ.  მან  პირველივე  დღეს 

შეიძლება  იდეალურად  ვერ  შეასრულოს  ყველაფერი,  არ  ვეჩხუბოთ  და  არ დავსტრესოთ

 თუ  შეცდომებს  დაუშვებს, რადგან  ამით  თვითშეფასებას  დავუქვეითებთ.

 

რა კავშირშია ძილი ბავშვის განვითარებასთან

  

           ძილი  აუცილებელია  მცირეწლოვანი  ბავშვისთვის  ბევრი  მიზეზის  გამო.  პირველ  რიგში  ენერგიის აღსადგენად.   კვლევებმა  უჩვენა, რომ  ძილი  ასევე  ხელს უწყობს ბავშვის ფიზიკურ  ზრდას.

რა  შეიძლება  გამოიწყვიოს  ძილის  ნაკლებობამ?

   ძილის  ნაკლებობამ  შეიძლება  გამოიწვიოს  სერიოზული  პრობლემები:  ნელი  ზრდა  ან  საერთოდ  ზრდის  შეჩერებაც.  არასკმარისმა  ძილმა  შეიძლება  ჰორმონებზეც  იქონიოს  ნეგატიური  გავლენა, კონკრეტულად  კი  ისეთ  ჰორმონებზე,  რომლებიც  არეგულირებენ  შიმშმილის  შეგრძნებას  ორგანიზმში.  ამან  კი  შეიძლება  გამოიწვიოს  მადის  დაკარგვა  ან  პირიქით  მადის  ზედმეტად  მომატება,  რაც  გამოიწვევს  ბავშვის  წონაში  ზედმეტად  მომატებას.  ძილის  ნაკლებობა  შეიძლება   დიაბეტის  გამომწვევი  მიზეზიც  გახდეს. ასევე ძილის  ნაკლებობამ  შესაძლებელია  უარყოფითად იმოქმედოს  ბავშვის  მოტორულ  უნარებზე  (მოტორული  უნარი  ეს  არის  ბავშვის  შესაძლებლობა  განახორციელოს  და  აკონტროლოს საკუთარი  მოძრაობა  სხვადასხვა  კუნთების  გამოყენებით  ყოველდღიური  აქტივობების  განხორციელებისას,  თამაშისას, მეცადინეობისას  და . თვითმოვლისას)  და  კონცენტრაციაზე. ეს  კი  აისახება  ბავშვის  ქცევაზე  და მის  აღქმის  უნარზე.

        ძილის მოთხოვნილება  მაინც ინდივიდუალურია  და  ზოგიერთ  ბავშვს  შესაძლოა  სჭირდებოდეს  ოდნავ  ნაკლები  ან მეტი ძილი  სხვებთან  შედარებით.